[Commercial Review] Marcel Hellemons: Autotrack, Reumafonds, McDonald's

Autotrack Jack

Wat kan ik zeggen over deze commercial, bij de eerste seconde van het hondje met vrijwel dezelfde bril als die van mijzelf was ik direct verkocht! Eerder zagen we al de grap van vermenselijking in de Pedigree commercial waarin we lachende honden zagen met een menselijk kunstgebit. Nog steeds moet ik lachen om die blij kijkende honden. En wie kan er nu niet verliefd worden op deze Autotrack Jack (Russell)? De commercial zit superstrak in elkaar, van het snuffelen om te checken of er geen luchtje aan zit, tot de typende hondenpootjes om de kilometerstand te checken en uiteindelijk het afkeurende plasje aan het eind. De commercial weet veel informatie op een duidelijke manier te vertellen en ook nog eens in een opvallend humoristisch jasje. Autotrack Jack heeft zeker zijn brokjes verdiend!

Reumafonds 2 miljoen!

“Mijn naam is Coco en ik heb reuma”. Het Reumafonds breekt met de geijkte paden van treurig kijkende mensen en een weemoedig muziekje en gooit het na deze opening over een heel andere, frisse boeg. Nederland kent twee miljoen mensen met reuma. Maar waarom zijn die niet allemaal lid van het Reumafonds? Als iemand het belang kan inschatten van een dergelijke organisatie dan zouden het toch de mensen moeten zijn die zelf de lasten ondervinden van reuma, moet het Reumafonds hebben gedacht. Twee miljoen mensen met reuma, daar kun je een piramide mee bouwen! Alhoewel dat sjouwen misschien niet zo handig voor ze is, grapt Coco in de commercial. De commercial toont dat reuma van alle leeftijden is (ik dacht heel eerlijk dat dit alleen op oudere leeftijd voorkwam) en dat iedereen met reuma kan meehelpen om samen reuma te verslaan, met ideeën, tijd en geld. De commercial is fris, eerlijk en inspirerend en zet op een duidelijke manier aan tot actie. Actie wat ook eens niet alleen maar geld storten betekent.

McDonald's De Kuipertjes

Ook McDonald's wil mij een feel good momentje geven. Even geen menu’s van de dag of euroknallers. We zien het meest doorsnee gezin van Nederland - ze heten nog net niet de Familie Jansen – en ze willen met zijn allen iets leuks doen. Maar als de dames gaan shoppen, dan vervelen de heren zich. Als de heren gaan voetballen, dan vervelen de dames zich. De kinderen vervelen zich in het museum en de ouders vervelen zich bij de kinderfilm. Maar als ze eenmaal met zijn allen bij de McDonald's zijn, dan is alles goed en is iedereen blij. Geen uitblinker van een verhaallijn of punten voor originaliteit, maar het geeft een goed gevoel en dat was waarschijnlijk de bedoeling. Er zijn maar weinig merken waarbij het verschil tussen het geschetste beeld en de werkelijkheid zo groot is als bij McDonald's. Dan heb ik het niet alleen over de gebruikelijke beelden van de sappige burgers die normaliter voorbij komen. Ook de beelden van Nederland in deze commercial zijn zover bijgepoetst dat ik af en toe het geval had naar een Amerikaanse commercial te kijken. De Rotterdamse Cinerama uit het eerste shot is bijvoorbeeld ontdaan van de omringende grauwe kantoorpanden en staat nu ineens in een gezellig restaurantstraatje. De gelikte kermis met rondzwevende zeepbelletjes voelt bijna alsof we in Disneyland zijn gearriveerd. Maar ach, ik zal de laatste zijn die zegt dat we in de reclamewereld altijd de werkelijkheid moeten laten zien. 

Marcel Hellemons is creative director bij Moxie Amsterdam
www.moxieamsterdam.nl
www.twitter.com/marcelmoxie

Eerder verscheen in deze rubriek onder meer

Machiel Verkuyl: Bol.com, ABN AMRO, Nationale Nederlanden

Marcel Hellemons over campagnes Philips, Snelle Jelle en Ben

Titus Eikelboom (Stroom) over nieuwe tv-spots Transavia, Albert Heijn en Manutan

Bart Vijlbrief: Guinness, Axe, Verbond van Verzekeraars

Machiel Verkuyl: Albert Heijn, Jumbo, C1000

Robert Veltman: Manutan, Ditzo, Vodafone

Bart Vijlbrief: KLM, Nationale Nederlanden, Gamma

Marcel Hellemons: Kornuit, Jumbo, NK Tegenwindfietsen

Titus Eikelboom: De Amersfoorste, Menzis, Centraal Beheer